Uitstellen is mijn spirit animal. Ik ben er fantastisch in. Zit ik in december nog een hele mail te schrijven over waarom je sporten niet moet uitstellen tot januari enzo. Maar weet je wie er goed kan dromen en de uitvoering tegelijkertijd net zo goed kan uitstellen? Deze dame die hier nu zit te typen.
Dromen zonder doelen stellen en plannen maken, is op korte termijn ontzettend fijn. Lekker alleen hoeven fantaseren. Jezelf onderdompelen in een droombeeld van hoe jij en je leven eruit zouden kunnen zien als je x,y en z zou doen. En daarna lekker klagen over waarom het nog niet gelukt is om daadwerkelijk x,y en z te doen. Want dat is natuurlijk nooit de schuld van jezelf. Oh nee, dat ligt altijd aan je: omgeving/familie/vrienden/huidige situatie/verleden/toekomst/dekatvandeburen (doorhalen wat niet van toepassing is). En weet je wat nog een extra fijne bijkomstigheid is? Je loopt geen risico in iets waar je niet aan begint.
Want wat nou als je met je doel en je plan aan de slag gaat en het resultaat blijft uit? Of, mijn favoriet, wat nou als ANDERE MENSEN DAAR WAT VAN VINDEN???? Thanks, but no thanks. Ik blijf hier lekker op de bank fantaseren en klagen zonder risico te lopen.
Maar is dit wel risicoloos? Blijven fantaseren voor altijd en eeuwig, zonder ooit tot actie te komen?
Als ik video’s kijk van hoogbejaarde mensen die hun wijsheden doorgeven over het leven, dan hoor ik altijd dit voorbij komen: “Had ik maar … gedurfd”, “Had ik maar meer in mezelf geloofd.”, “Had ik me maar minder aangetrokken van wat andere mensen van mij vinden.”
Nu fantaseer ik al heel lang over influencer worden. En dit voelt super stom en bijna beschamend om hier te delen. Veel mensen hebben vaak een mening over influencers want ‘dat is toch geen echt beroep’. Maar mij lijkt het dus fantastisch als je door middel van je social media mensen iets kunt leren, op andere ideeën kunt brengen en/of kunt inspireren. Ik heb in de afgelopen 10 jaar meerdere keren geprobeerd om bekend te worden op social media. En telkens haak ik weer af want dan vind ik het te spannend. Want die negatieve reacties bij mijn video’s, daar word ik heel onzeker van.
En de oplossing heb ik nog niet gevonden. Het advies: ‘je moet het gewoon doen en je niet zoveel aantrekken van wat anderen van je denken’, gaat bij mij nog niet op. Dat lukt me nog niet om die negatieve reacties aan de kant te schuiven want ik zie ze als een bevestiging dat ik niet goed genoeg ben.
Dus voor nu ga ik zo weer op de bank lekker zitten fantaseren over hoe mijn influencer carrière eruit zou kunnen zien en tegelijkertijd hopen dat ik over een tijdje bij je terug kan komen over hoe ik mijn angst overwonnen heb. Al is het alleen maar zodat ik, als ik hoogbejaard ben, kan zeggen “Ik ben zo blij dat ik uiteindelijk in mezelf geloofde, het aandurfde om er helemaal voor te gaan en me niet meer druk maakte over wat anderen van me vonden.”
Jouw personal trainer,
Lieke
_________________________________________
Denk jij nou na het lezen van deze blog “oh mijn buurvrouw/oom/vriendin/collega/padel buddy heeft hier ook wat aan” schroom dan niet om deze url even snel door te sturen. En vergeet jezelf niet in te schrijven voor mijn wekelijkse mail. Dan komen deze blogs namelijk vanzelf naar je toe elke week, kant en klaar, in je mailbox. Net zo makkelijk 😉